İnsanın olduğu her yerde akçeli işler olabiliyor, ama bu kadarda olmamalı diye düşünüyorum.
“Sevilen sayılan bir kişiliğim var, bunun yanında inşaat işleri yaptığım ve bulunduğum bölgede rağbet gören bir’de inşaat şirketim var. Çemişgezek te on tane konut işi olursa beşini de ben yaparım.
6 bloktan oluşan bir konut projem vardı, inşaata başladım kaba inşaatı bitirdim, tam bu aşamada okuldan tanıdığım, İstanbul lu fırlama kamil ziyarete geldi.
Okulun en sümsük çocuğu olan bendenizin yanına fırlama kamil gelmiş, ona inşaatlarımı göstermem ve ne kadar başarılı olduğumu ispatlamazsam çatlar ölürüm! Yemek çay kahve derken kamil gel bizim inşaatları gezelim demem görmemişlik göstergesi olsa da, spontane olarak söylemiş bulundum.
Şoför son model arabamı kapıya getirmiş’di bile, “nede olsa benim şoförüm” kamil ve şoförüm olmak üzere inşaata vardık.
Ben: “kamil bak 6 blok kabasını bitirdim oğlum ben kralım lan, o okuldaki sümsük kadir değilim artık”.
Kamil; “ha ha haha hahaha hahahaha”
Ben; “ne gülüyorsun”
Kamil: “ya oğlum halen sümsüksün lan”
Ben: “olum 6 blok diyorum, gözündemi görmüyor”
Kamil: “inşaatları bana bırak bu haliyle sana yüzde elli kar vereyim”
Ben içimden düşünüyorum “bu kamil bir kazığı hak etti”
“tamam kamil, al inşaatlar senindir, paramı alayım abi.”
Anında kamil ve ben bankada olduk ve “kamilin parasına kondum.”
Kamil’de artık çemişgezek’li oldu
Ertesi gün: kamil hükümetin ilçe başkanıyla yemekte buluşuyor, bir sonraki gün hükümetin ilçedeki eski belediye başkanıyla yemekte, kamilin inşaat umurunda değil.
Aradan 1 ay geçti inşaata ziyarete gittim, “anammm” Kamil giriş katların duvarlarını yıkmış bile!
Sorma zahmetine bile girmedim, aradan iki ay sonra gittiğimde bizim binalar bitme aşamasına gelmiş, giriş katların tamamı dükkana dönmüş halde değil mi?
Tam o bölgede bir ofise ihtiyacım var
“Kamil karşıki binanın altındaki dükkanı bana sat” dedim,
kamil; tabi 1,5 milyon alırım
“kamil ben sana 750 bin tl ye o binayı verdim ne diyorsun”
Kamil: “o zaman dükkan yoktu ki, bugün bak tamamının altı dükkan ve sanada o binanın yarısını veriyorum zaten.
“Kamil nasıl oldu bu iş? Orada dükkan yoktu ki”
Kamil: “bak kadir, hükümetin ilçe başkanı ve eski başkanla yemek yedik gördün, işte o yemekler bana bu dükkanları yaptırdı ve sen ölünceye kadar sümsük kalmak zorundasın”
Ben şimdi bunu neden yazdım ki ?
Saçmaladım sanırım
Silivri’de bunu yapacak iş adamı yok, başkanlar yok.
Sevgili okur kusuruma bakmayın hikaye denemesi yaptım!